XV sec. ca.
THOMAS WALSINGHAM, De archana deorum, X
Inc. vv.32-37
Decima fabula de Mirra et Cinara patre suo, quem Mirra amavit
Turpiter et ideo versa in arborem mirram, incipit ab hoc versu: ’Editus
Hac ille est, qui si sine prole fuisset’ [10.298] et cetera. Infertur etiam
In hac fabula de Ycaro et Erigone versis in stellas in hoc versu : ’Nox
Caret igne suo’ [10.450]. tandem inducitur qualiter Mirra peperit
Adonidem ab hoc versu: ’Arbor agit rimas’[10.512].
CAPITULUM X vv.1-42
Mirra filia Cinare regis Grecie paterm illecito dilexit amore. Et cum
Sepe suis conceptibus repugnasset, dixit intra se de ipsa, “tune eris et
Matris pelex et adultera patris ? Tune soror nati genitrixque vocabere
Fratris? “[10.347/8]. Inter hec pater scitatur ab illa quem vellet habere
Maritum. Nam, inquit, te cupiunt proceres totaque oriente iuventus
Ad thalami certamen adest ; ex omnibus unum elige, Mirra, virum.
‘illa silet primoque patris in vultibus herens Estuat et tepido suffundit
lumina rore’ [10.359/60]. Cinaras hec credens virginei fore timoris,
‘flere velat siccatque genas atque oscula iungit; at Mirra datis nimium
gaudet’ [10.362/3] osculis. ‘Consultaque qualem Optet habere virum,
« similem tibi » dixit. At ille non intellectam vocem collaudat. Et « esto
tam pia semper »ait. Pietatis nomine dicto Demisit vultus sceleris sibi
conscia virgo [10.363/7]. Cumque Mirra nullo modo posset flammas
iam conceptas superare, paravit collo suo laqueum ut se suspenderet.
Quod comperiens anus quedam malifica nutrix eius, et intelligens cau/
Sam quare se suspendisse voluit, ‘ « vive » ait hec « potiere tuo » non ausa
« parente » dicere. Conticuit promissaque numine firmat ’[10.429/30].
Anus ergo captato tempore quando regina abfuit in sacris Veneris,
novem noctibus quibus non licet vires suos tangere mulieres, inebriavit
regem dicens quandam virginem eum diligere que talis per omnia fuit
sicut filia sua in decore. Iussit ergo rex eam secrete adduci. Cumque
cinaras iam seconda nocte eam cognovisset, voluti eam videre. Et
‘illato lumine vidit Et scelus et natam’ [10.473/4]. Et mox arepto gladio
voluit eam occidisset. At illa fugit et per tenebras noctis cete evasit mor/
tem. Fugit ergo ultra Arabes et Parthos per novem menses donec fessa
requievit in terra Sabea ubi mutata est in arborem mirram dictam, que
sempre emittit lacrimas. Que arbor iam facte peperim Adonidem.
Expositio :
Mirra patrem amasse dicitur et cum inebriato concubuisse, que
Cum recessisset evaginato eam persecutus est gladio. Illa in arborem
Conversa est mirram. Quam arborem, cum pater gladio percuisset,
Adonis exinde natus est. Mirra igitur genus est arboris in India et Sabea
Regione, que calire solis augmentatur et crementa sumit, quem patrem
Omnium dicimus eo quod eius opitulatu cuncta germinum adolescat
Varietas, unde patrem amasse Mirra dicitur. Que etiam cum grandioris
Fuerit roboris, solis ardoribus crepans efficit rimam per quam succum
Desudat, qui itidem mirra dicitur, unde Ovidius :’arbor agit rimas et
Fisso cortice <vivum> reddit onus’ [10.512/3]. Ob quam rem Adoni/
Dem fertur generasse, qui suavitas interpretatur. Hec enim species odore
Suavis est. Ideo autem Venus eum amasse dicitur, quod hoc genus pig/
Menti valde sit fervidum ; unde et Petronius Arbiter ad libidinis con/
Citamentum se mirrinum poculum bibisse refert.
