1175
ARNOLFO d’ORLEANS, Allegoriae super Ovidii Metamorphosen, VIII, 3
Perdix nepos Dedali fuit, qui Perdix dictus est quia minime perdebat quod audiebat. Boni ingenii siquidem erat. Dedalon enim interpretatur ingeniosus, unde Perdix nepos eius esse dicitur. Qui tandem ab ingenio precipitatus desipuit, unde postea in avem sui nominis mutatus scilicet in perdicem que adeo est obliviosa que suorum obliviscens alienis incubat ovis. sicut iste qui sue oblitus sciencie prope humum volat modo qui in altitudinem solebat volare.
