X-XI d.C.
MITOGRAFI VATICANI, I, 90, 125
Tratto da: Scriptores rerum mythicarum latini tres Romae nuper reperti, edit ac scholiis illustravit G. H. Bode I/II, Georg Olms Verlagsbuchabdlung, Hildesheim 1968
I, 90, Pan. Pan quum Tmolum, montem Lydiae, frequentans, fistula se obclectaret, Apollinem in certamen evocavit, judice Tmolo. Itaque quum Apollini victoria esset adjudicata, Midae regi adsidenti soli displicuit. Quam ob causam deus iratus aures ejus asininas fecit. Ille criminis sui notam tonsori tantum ostendit, praecipiens ei, ut, si crimen ejus celaret, participem eum regni efficeret. Ille terram fodit, et secretum domini sui in defosso terrae dixit, et operuit. In eodem loco calamus est natus, unde sibi pastor tibiam fecit, quae, quum percutiebatud, dicebat: Mida rex aures asininas habet. Quidam tradunt, non Panem, sed Marsyam cum Apolline certasse.
I, 125, Minerva et Marsyas. Minerva eodem ex osse tibias invenit. Cum quibus quum in convivio deorum cecinisset, ejusque tumentes buccas dii omnes irrisissent, illa ad Tritoniam paludem pergens, in aqua faciem suam speculata est; et dum turpia adjudicasset buccarum inflamina, tibias jecit. Quibus Marsyas repertis, doctior factus, Apollinem concertaturus de cantibus provocavit; et ambo sibi Midam regem judicem deligunt. Cujus judicio Marsyas victus poenas pendit, ac suspensus et enudatus, usque ad necem verberibus ab eo est caesus; et tantum sanguinis sui fusum est, ut fons inde nasceretur, cuius Juvenalis meminit, dicens: Ceu Marsya victus. Alii tradunt, quod Nymphae Satyrique, ceterique ruris incolae in tantum Marsyam Satyrum fletu prosecuti sunt, quod ejus cantu carituri essent, ut ex lacrimin eorum flumen creverit, quod Marsyas dicitur. Quidam dicunt, Midam regem non recte judicasse, et ob id aures ei asininas ab Apolline deputatas. Sed hoc alias.
