Tisfm04

1217 d.C.

GERVASIO DI MELKLEY, Piramus et Tisbé

Testo tratto da: E. Faral, Les arts poétiques du XII et du XIII siècle, Bibliothèque de l’Ecole des hautes études...Sciences historiques et philologiques, 238 fasc., Librairie Ancienne Edouard Champion, Paris 1924, pp. 331-335.

Consulte teneros non claudit tutor amantes:

Nam grvis examinat decipiturque levis.

Orbis honor Babilon, orbis laus imminet, orbis

Effigies, orbis balsamus, orbis apex.

Sunt ibi concives convictu, moribus, aevo,

consiliis, opibus conjugiisque pares.

Nascitur hinc virgo, puer hinc, redduntque parentes,

quamvis in sexu dispare, prole pares.

Piramus affectus patris unicus, unica vita,

Uica progenies, unica cura fuit.

Ma tris honor Tisbe, ma tris virguncula, ma tris

Deliciae, matris gloria, ma tris amor.

Flos Asiae nituit, rerum rosa, balsamus orbis,

Naturae speculum, virginitatis apex.

Huic operi laetas jurasses appassisse

Naturam tota sedulitate manus.

Non brevis aut nimius, sed eam velut exigit aetas

Semper habet medium inter utrumque status.

Verticis a summo discriminis artior exit

Linea, candoris sole serena sui.

Inde petunt patulas aures utrimque comarum

Aurea nativo vellera tincta croco.

Crispa capillorum zephiro quasi tincta benigno

Unda, sub immota mobilitate fluit.

Non recipit maculam caliginis ardua frontis

Pities, nec eam ruga senilis arat.

Frontis ab aurora geminaea distantia lucis

Astra supercilii primula luna tegit.

Qua patet arridens oculorum discolor iris

Separat a violis lilia claucus honor.

Temperat excursus aquilae simique recursus

Nasi producta sub brevitate modus.

Depinxere genas oculo sub utroque tumentes

Colli forma rosa, lilia vallis honor.

Plana, tenella, terse sub ocellis pagina vultus

Candentis minio splendidiore rubet.

Hic velut in solio regnat rosa, quippe pudorem

Regem virgineae simplicitatis habet.

Csona sunt aliis oris rosa, balsama naris,

Nix auris, menti lilia, dentis ebur.

Virginis ad vultum marcet rosa, lilia pallent,

Languet leena, latent sidera, Phoebus hebet.

Lactea colla latent, fusis perfusa capillis,

Guttura dant radios liberiora suos.

Est manus ad partes triplici moderata statura:

Ampla vola, digito longa, sed ungue brevis.

Ungue, vola, digitis rubeo, candente, serenis

Flammea, clara, nitens fulget utrimque manus

Qualis ad ingenium mens callid floreat intus

Edocet eloquio lingua faceta foris.

Pecora, mamma, latus, ventre, femur, ilia, lumbi

Brachia, spina, genu, crura pedesque latent,

Segretusque locus uteri, sua mollis Amoris

Regia metropolis imperrique thronus.

Larga tamen vel in his Naturae dextra notari

Argumentosa calliditate potest.

Piramus artis opes virtutum dona, decoris

Munera non tetigit inferiora gradu.

Eloquio similis, par forma, moribus aequus

Enituit, major corpore, crine minor.

Hic est, his cujus Paris, Hector, Ulixes

Nascentes faciem, pectora, membra tenent.

Militat in membris Hector, callescit Ulixes

In sensu, puro ridet in ore Paris.

Virgo puerque pares fuerant quacumque decebat

Et quantae decuit disparitatis habent.

A primis aevi gradibus conjuncto matrum

Disjungi pueros dedocuisse potest.

Quosque dedit primis compar infantia cunis,

Matres conjunctae sedulitatis alunt.

Alternant matres, alternant ubera, coeptos

Mutua vagitus basia saepe premunt.

Saepe docet matrum pietas heu ! caeca futuri

Basia complexu continuare pio.

Ecce rudis teneros infantia vagit amores,

cum non possit adhuc lingua tenella loqui.

Temporis ad duplum multiplicatur amor.

Vivendi modus est una gaudere, dolere

Conjunctum, pariter ire, sedere simul.

Ut ver undenum pubertas proxima sensit,

pecora maturus acrius ussit amor.

Nodus amoris eos constrinxit et altera Tysbe

Piramus et Tysbe Piramus alter erat.

Icinerata diu tandem prorumpit amoris

Flamma, nec ulterius delituisse potest.

Proh! Dolor, exterius quid mentis ad infima verste,

Basia, complexus, blandaquae verba docent.

Invidia famae patrum pervenit ad aures,

Tempore consilium sed puerile brevi.

O quam fortune gravis incostantia! Tandem

Occidit in densa nube serena dies.

Ecce patres, ut amor inceptque gaudia cessent,

Sejunctos rigida calliditate tenent.

Imminet immeritis gravior quam Carere utroque

Semper in insidiis imperiosa parens.

Dum pietas pueros castigat, sedula mulcet

Nunc amor illecebris, nunc tonat ira minis;

Crescentisque frequens incendia foederis auget

Mentio, mortifer cura nociva malo est.

Sed poenae novitas, sed castigatio matrum

Edocuit tacitas dissimulare faces.

Occulteque gemunt quos occupat, anxiat, urit.

Mulcens, blanda, placens passio, poena dolor.

Dissimulatus amor fervntius urit amantes;

Pectora fax gravius incinerata coquit.

Mutua dum quaerunt damni solatia, cernunt

Mutuo, si paries cesserit unus eis.

Hic latet in muro fatalis rimula, visus

Ingressus, nutus janua, noctis iter.

Proh! dolor, occulto nihil occultatur amori

Velatoque videt lumine cuncta Venus.

Ecce patet pueris: quid enim fraudaret amantes

Parva nec artifici cognita rima suo ?

Hic intrant cauto secreti verba sussurro,

A modo compressas expositura faces.

Hic dolor oppositos gemitus dum spirat, amantes

Myrrheus alterni dulcor odoris alit.

Hic flammas cauteque tacent cauteque loquuntur ;

Hic matres sensu callidiore cavent.

Hic loquitur tacito digiti facundia motu.